|
Hoe werkt het? Klik hier
Begin pagina loggy.nl Home Weblog maken RSS Feed Abonneren! Diertjez Hier vind je verhaaltjes over my favourite animals. 8 januari 2009 - Loena |
8 januari 2009 - LoenaJosephine en ik zitten in de gure winter-wind op de fiets naar het weitje in Duivendrecht. De wind gaat regelrecht door mijn sjaal en muts heen, maar ik trap door. We gaan de heuvel op en slaan rechtsaf. Ik heb Loena (shetlander) al meer dan drie weken niet meer gezien, en ben dus ook heel blij dat ik vanmiddag weer naar haar toe kan. We hadden verkort lesrooster op het PNC, dus waren we al om een uur of half twee uit.  'Het is zó koud!' roept Josephine over haar schouder. 'Tja, ik ben benieuwd hoe we het gaan uithouden bij Loena. Ik sterf hier van de kou!' 'We zijn er bijna,' hijgt ze. En ja, daar zie ik het weitje al liggen. We steken over en gaan naar rechts. 'Loenie!' roepen we allebei. De bruine shetlander komt al naar het hek gesjokt. Snel zetten we onze fietsen neer en klimmen over het hek. Joos (afkorting van Josephine) haalt het halstertje tevoorschijn en lijnt Loena aan. 'Kom, schatje, we gaan even rennen.' 'Joos! Laten we nou eerst even naar jou huis gaan om wat heet water te halen! Die arme beessies hebben nog geen druppel gehad! Al hun water is bevroren!' 'Oké,'roept Joos.  Een half uurtje later komen we terug bij het weitje met 16 lege flessen met super heet water. Dat zal niet zo snel bevriezen. We vullen de waterbak van Loena en brengen haar erheen. Oh wat erg! Ze drinkt alsof ze nog nooit water heeft gezien! Joos heeft ook wat oude appels meegenomen voor de konijnen en de schapen. Ik haal er een uit haar tas en loop naar Piwi, een wit konijn dat ik een naam heb gegeven. Het konijntje springt letterlijk tegen me op en snel geef ik hem mijn appeltje. 'Ah, Joos! Moet je zien hoe hongerig die konijntjes zijn! Heeft Fatima vanochtend wel gevoerd?' 'Ja, volgens mij wel.' Snel voeren we de andere appels aan de konijnen en vullen we de andere drinkbakken met heet water. Na nog een half uur komt er een klein meisje van, mijn schatting, zeven jaar. Ik wil haar even aan Loena voorstellen, maar Joos stribbelt tegen. 'Joos! Laat dat meisje toch even Loena aaien! Ze is niet van jou!' 'Dat meisje is kinderachtig, laat haar gewoon.' Kwaad loop ik naar het meisje toe. 'Hoi! Zou jij de pony even willen aaien? Ze is heel lief, hoor!' Het meisje knikt twijfelend en kijkt me een beetje verlegen aan. Ik glimlach en loop terug naar Joos. 'Joos, geef Loena nou even! Dat meisje wil haar graag even aaien. Als je wilt dat mensen ooit nog eens geld gaan geven voor een nieuw hek, moet je Loena niet de hele tijd bij de mensen weghouden!' Joos zucht en kijkt me geďrriteerd aan. Het is duidelijk dat ze het niet leuk vindt om 'haar' pony eventjes af te staan. 'Oké, oké. Hier heb je Loena, maar ik blijf erbij dat dat meisje kinderachtig is.' Nou ja, ik ben al blij genoeg dat ze me Loena even afstaat. Ik pak het touw aan Loena's halster vast en loop met haar naar het hek, waar het meisje nog steeds staat te wachten. Als ze de pony van dichtbij ziet, lijkt ze een beetje op te fleuren. Dan rent ze weg, richting de dennenbomen achter het grasveld. 'Ik ga dennentakken plukken voor de dieren! Dat vinden ze lekker!' Ik smelt! Ik klim over het hek en volg het meisje naar de bomen. Joos volgt me. 'Wat gaan jullie doen? Wacht!' 'We gaan dennentakken plukken voor Loena!' roep ik. Na een kwartier dennentakken plukken lopen het meisje en ik over het paadje langs de wei. Dan besef ik dat ik misschien even moet vragen hoe ze heet. 'Hoe heet jij eigenlijk?' vraag ik zo lief mogelijk. 'Mylena, en jij?' 'Ik heet Tessa.' 'Weetessa?' vraagt ze verbaasd. 'Tessa,' lach ik. Ze giechelt. Wat lief! Nou, dat was zo ongeveer mijn dag. XxX 17:30:20 09 Januari 2009 Permanente link Reacties (0) |